61
دوشنبه, ۱۰ اسفند ۱۳۹۴، ۱۱:۰۹ ب.ظ
آدمها جوری غرق در گذشته های حتی تلخشان میشوند ، که گویی گلستان ابراهیمی بوده برای خودش ،
جوری ناملایماتش را از یاد میبرند گویی که همه شهد بوده و عسل ،
جوری یاد رفتگانشان را نیک میدارند ،که گویی همه فرشته بودند و ملک .
آدمها ، مرکبات تلخِ در قند مانده اند ؛ که #گذر_زمان ، شیرینیشان میکند .
- ۹۴/۱۲/۱۰