28

بنده آدمه قاطی بُکنی هستم با نیاتِ خوب و نتایجی اووف ؛ از موادش را بگیر تا آدمیان و موضوعاتشان را ؛
مثلا امکانِ این هست که در نهایتِ علاقه و ستایش به دیگ قورمه سبزیِ مامان پز بنگرم ؛ و مدام با برقِ چشمانم این را به خوردَش بدهم که تُویِ قرمه سبزی ، لایقِ فسنجان شدن هستی ؛ و من میتوانم این لطف را در حقت بکنم که حدوده دو دبه ربِ انار برای ارتقای مقامت به خوردت بدهم که در زمره ی غذاهای بهشتی قرار گیری ، و میدهم هم ؛ و واقفید که قصدِ من ازین قاطِش ( مصدرِ قاطیدن) کمک به عروجِ شخصیتیه اینشان بود ولیکن نتیجه اَش هبوطَش در آشغال دانی شده !
کنون شما را دعوت میکنم به محاسبه ی این فرآیندِ شخصیتیَم با متغیر هایی نظیر :
قرمه سبزی = دوستان ، ربِ انار = مهر و محبت ؛ آشغال دانی = طرد شدگی !