16
سه شنبه, ۲۰ آبان ۱۳۹۳، ۰۳:۴۸ ب.ظ
برای این چند سال رکودِ روحی ؛ هدف خواسته بودم ؛ شب و روز ؛ قبل هر بخواب رفتنی ؛ قبلِ هر چشم
باز کردنی ..
هدف رسید ؛ از آسمان ، یکهو ؛ وسطِ خیابان ؛ کاملاً غیرِ منتظره ؛ شدیداً معجزه آسانه ؛ درست وسط
لنگ ترین انتخابِ آینده اَم ؛ منتها باز هم یک علامتِ سوالِ گنده و منتظر بمانِ دیگر بهش سنجاق شده ؛
یک عدمِ اطمینانی که مثلِ همیشه همان اولِ کاری مرا بیشتر به سستی می اَنگیزاند تا حرکت و
جنبیدن ، میدانی ؛ من کلید کرده ام روی دائم العمر و مداوم و مطمئن ترین معجزاتت ؛ میانِ غیرِ
موقت ترین وضعیتِ ممکنِ اعطاییت ؛
همین است که فکر میکنم این من ِ تو ؛ بیشتر لایق و مناسبِ قبر اَست ؛ نه این دنیای
سراپا لنگت ..
- ۹۳/۰۸/۲۰