7

مثلا پاییز باید تصویر دویدنِ دو دخترِ شاد را در خودش داشته باشد ، صدای خنده و جیغ و

قهقهه هایشان را ، صدای پچ پچ کردن هایشان را در راه های طولانیِ نم زده و مه گرفتۀ پاییزی ؛

با آن مقنعه های سفیدشان را ، لواشکِ ترشی را که میمکند ، رودخانه ای را که کنارش چند دقیقه ای

را به استراحت می نشینند و دراز میکشند روی چمنِ کناریش و اَبر های سفید را نگاه میکنند ، صدای بلندِ

شعری که با هم تا خانه زمزمه میکنند را ، کندنِ مقنعه را سرِ درِ خانه قبل از زنگ زدن را ، فوت کردن در آیفونِ

خانه را ؛ پاییز باید سراسر شادی باشد ، تا آخرین لحظه اَش ، تا باریدنِ اولین دانۀ برفِ سال ..

پاییز باید یادِ تمامِ کودکی های مرا در خود داشته باشد ؛ تا اَبد ..